міра́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міра́жны міра́жная міра́жнае міра́жныя
Р. міра́жнага міра́жнай
міра́жнае		 міра́жнага міра́жных
Д. міра́жнаму міра́жнай міра́жнаму міра́жным
В. міра́жны (неадуш.)
міра́жнага (адуш.)		 міра́жную міра́жнае міра́жныя (неадуш.)
міра́жных (адуш.)
Т. міра́жным міра́жнай
міра́жнаю		 міра́жным міра́жнымі
М. міра́жным міра́жнай міра́жным міра́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

міра́жны мира́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міра́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да міражу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міра́ж, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Аптычная з’ява ў атмасферы, пры якой на гарызонце становяцца бачнымі адлюстраванні розных аддаленых наземных прадметаў.

М. у пустыні.

2. перан. Тое, што не адпавядае рэчаіснасці, што не можа здзейсніцца.

|| прым. міра́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мира́жный міра́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)