мірабе́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мірабе́льны мірабе́льная мірабе́льнае мірабе́льныя
Р. мірабе́льнага мірабе́льнай
мірабе́льнае
мірабе́льнага мірабе́льных
Д. мірабе́льнаму мірабе́льнай мірабе́льнаму мірабе́льным
В. мірабе́льны (неадуш.)
мірабе́льнага (адуш.)
мірабе́льную мірабе́льнае мірабе́льныя (неадуш.)
мірабе́льных (адуш.)
Т. мірабе́льным мірабе́льнай
мірабе́льнаю
мірабе́льным мірабе́льнымі
М. мірабе́льным мірабе́льнай мірабе́льным мірабе́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мірабе́льны мирабе́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мірабе́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і мірабелевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мірабе́ль, -я і -ю, м.

1. -я, мн. -і, -яў. Пладовае дрэва сямейства ружавых, падобнае на сліву.

2. -ю, зб. Дробныя жоўтыя плады гэтага дрэва.

|| прым. мірабе́левы, -ая, -ае і мірабе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мирабе́льный мірабе́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)