мінё́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінё́рны мінё́рная мінё́рнае мінё́рныя
Р. мінё́рнага мінё́рнай
мінё́рнае		 мінё́рнага мінё́рных
Д. мінё́рнаму мінё́рнай мінё́рнаму мінё́рным
В. мінё́рны (неадуш.)
мінё́рнага (адуш.)		 мінё́рную мінё́рнае мінё́рныя (неадуш.)
мінё́рных (адуш.)
Т. мінё́рным мінё́рнай
мінё́рнаю		 мінё́рным мінё́рнымі
М. мінё́рным мінё́рнай мінё́рным мінё́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мінёрны воен. минёрный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінёрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мінёра, мінёраў. Дудок, не дрэнны сапёр, асвоіўшы і мінёрную справу, асвойваў цяпер прафесію электраманцёра вузла. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

минёрный воен. мінёрны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)