мінта́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мінта́й мінта́і
Р. мінта́я мінта́яў
Д. мінта́ю мінта́ям
В. мінта́я мінта́яў
Т. мінта́ем мінта́ямі
М. мінта́і мінта́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мінта́й м., зоол. минта́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінта́й, ‑я, м.

Мелкаводная рыба сямейства трасковых, якая водзіцца ў паўночнай частцы Ціхага акіяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засну́лы, -ая, -ае.

Які заснуў, прыціх.

З. мінтай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

минта́й зоол. мінта́й, -та́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)