Мі́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мі́нск
Р. Мі́нска
Д. Мі́нску
В. Мі́нск
Т. Мі́нскам
М. Мі́нску

Іншыя варыянты: Ме́нск.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Мінск м., г. Минск

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ме́нск

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ме́нск
Р. Ме́нска
Д. Ме́нску
В. Ме́нск
Т. Ме́нскам
М. Ме́нску

Іншыя варыянты: Мі́нск.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ми́нск г. Мі́нск, род. Мі́нска м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сталі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Галоўны горад дзяржавы, месцазнаходжанне ўрада і ўрадавых устаноў.

Мінск — с.

Беларусі.

|| прым. сталі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

харашэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

Станавіцца больш прыгожым, прывабным.

Дзяўчынка з кожным днём харашэе.

Харашэе наш родны Мінск.

|| зак. пахарашэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карэспандэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Паштовая перапіска паміж асобамі або ўстановамі.

Весці карэспандэнцыю.

2. зб. Пісьмы, паштова-тэлеграфныя адпраўленні.

Дастаўка карэспандэнцыі.

Заказная к.

3. Паведамленне пра падзеі, дасланае адкуль-н. у газету, часопіс.

Паслаць карэспандэнцыю ў «Вячэрні Мінск».

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кірава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся; незак.

1. чым. Накіроўваць сваю дзейнасць, працаваць у адпаведнасці з чым-н., у залежнасці ад чаго-н.

К. правілам.

К. перадавымі ідэямі.

2. Браць, трымаць кірунак, рухацца куды-н.

К. на Мінск.

К. на бліжэйшую вёску.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Трубаправод для перадачы газу на адлегласць. Газаправод Дашава — Мінск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зваро́т, -у, М -ро́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Вяртанне адкуль-н. назад, на ранейшае месца.

З. на радзіму.

Па звароце ў Мінск.

2. Заклік, выступленне, звернутае да каго-н.

З. дэпутатаў да народа.

3. У граматыцы: група слоў, якія ўтвараюць пэўнае адзінства, слоўны выраз.

Дзеепрыслоўны з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)