мінда́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мінда́льны мінда́льная мінда́льнае мінда́льныя
Р. мінда́льнага мінда́льнай
мінда́льнае		 мінда́льнага мінда́льных
Д. мінда́льнаму мінда́льнай мінда́льнаму мінда́льным
В. мінда́льны (неадуш.)
мінда́льнага (адуш.)		 мінда́льную мінда́льнае мінда́льныя (неадуш.)
мінда́льных (адуш.)
Т. мінда́льным мінда́льнай
мінда́льнаю		 мінда́льным мінда́льнымі
М. мінда́льным мінда́льнай мінда́льным мінда́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мінда́льны в разн. знач. минда́льный;

~нае дрэ́ва — минда́льное де́рево;

~ная кіслата́ — минда́льная кислота́;

м. ка́мень — минда́льный ка́мень

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінда́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да міндаля. // Які атрымліваюць з міндалю. Міндальнае малако. // Прыгатаваны, зроблены з міндалю, з міндалем. Міндальны торт.

2. Ружовы, падобны колерам на міндаль.

3. перан. Да прыкрасці ласкавы, саладжавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінда́ль, -я і -ю, м.

1. -я, мн. -і, -яў. Паўднёвае дрэва сямейства ружавых з пладамі ў выглядзе арэхаў авальнай формы.

2. -ю, зб. Плады гэтага дрэва.

|| прым. мінда́льны, -ая, -ае.

М. арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

минда́льный мінда́льны, мінда́левы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінда́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

1. Адзін арэх міндаля.

2. Залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міндалепадо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны па форме на міндальны арэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

торт, ‑а, М ‑рце, м.

Кандытарскі выраб са здобнага цеста з крэмам, фруктамі і пад. Міндальны торт.

[Іт. torta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мінда́ліна, ‑ы, ж.

1. Ядро міндальнага арэха.

2. Залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

3. Міндалепадобная пустата ў некаторых пародах, запоўненая мінераламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабо́ўнік, ‑у, м.

1. Тое, што і бабок. Тут былі снітка, асот, бабоўнік, трысцё, сітнік, дуброўка, дзядоўнік, аер, гарлачыкі жоўтыя, лілея белая, ліпа, дзьмухавец, званочкі, ключыкі. Дубоўка.

2. зб. Сцяблы бобу.

3. Дэкаратыўная кустовая расліна сямейства ружакветных, з насення якой вырабляецца міндальны алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)