міліва́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
міліва́т |
міліва́ты |
| Р. |
міліва́та |
міліва́таў
міліва́т |
| Д. |
міліва́ту |
міліва́там |
| В. |
міліва́т |
міліва́ты |
| Т. |
міліва́там |
міліва́тамі |
| М. |
міліва́це |
міліва́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
міліва́т м., эл. миллива́тт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
миллива́тт эл. міліва́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)