мі́ласлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мі́ласлівы мі́ласлівая мі́ласлівае мі́ласлівыя
Р. мі́ласлівага мі́ласлівай
мі́ласлівае		 мі́ласлівага мі́ласлівых
Д. мі́ласліваму мі́ласлівай мі́ласліваму мі́ласлівым
В. мі́ласлівы (неадуш.)
мі́ласлівага (адуш.)		 мі́ласлівую мі́ласлівае мі́ласлівыя (неадуш.)
мі́ласлівых (адуш.)
Т. мі́ласлівым мі́ласлівай
мі́ласліваю		 мі́ласлівым мі́ласлівымі
М. мі́ласлівым мі́ласлівай мі́ласлівым мі́ласлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́ласлівы, см. мі́ласцівы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мі́ласлівы ’міласэрны’ (Нас., Шат., Касп.), ’міласцівы, ласкавы’ (Ян.), рус. ми́лосливый ’тс’. Бел.-рус. ізалекса (з суфіксам ‑л‑).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)