мілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; незак., каго (што).

Песціць, галубіць, пялегаваць.

М. дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́лаваць, -лую, -луеш, -луе; -луй; незак., каго (што).

Дараваць каму-н. віну.

Нельга м. забойцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мі́лаваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мі́лую мі́луем
2-я ас. мі́луеш мі́луеце
3-я ас. мі́луе мі́луюць
Прошлы час
м. мі́лаваў мі́лавалі
ж. мі́лавала
н. мі́лавала
Загадны лад
2-я ас. мі́луй мі́луйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мі́луючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мілава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мілу́ю мілу́ем
2-я ас. мілу́еш мілу́еце
3-я ас. мілу́е мілу́юць
Прошлы час
м. мілава́ў мілава́лі
ж. мілава́ла
н. мілава́ла
Загадны лад
2-я ас. мілу́й мілу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мілу́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мілава́ць несов. милова́ть, ласка́ть, голу́бить, не́жить; леле́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мі́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго.

1. Дараваць каму‑н. віну; шкадаваць. — Не забывайся, чалавеча, што я — войт, чалавек, упаўнаважаны судзіць і мілаваць... Бажко.

2. Уст. Выказваць увагу, любіць.

•••

Бог мілаваў гл. бог.

Няхай бог мілуе гл. бог.

мілава́ць, ‑лу́ю, ‑лу́еш, ‑лу́е; незак., каго.

Песціць, галубіць; любіць. [Рыта] узяла ад маці Ларысу, у нейкім узбуджана-няўрымслівым настроі мілавала яе на вачах здзіўленага мужа. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мі́лаваць ’дараваць віну’, ’шкадаваць’, гіст. ’выказваць увагу, любіць’ (ТСБМ, Нас., Касп., Яруш., Растарг.), ’спачуваць і дапамагаць бедным, няшчасным і пакрыўджаным’ (КЭС, лаг.). Са ст.-рус. (праз рус. мову) миловати ’дараваць, выказваць ласку’, якое да прасл. milovati. Гл. мі́лы. Жураўскі (SlOr, 10 (1), 1961, 40) памылкова выводзіць ст.-бел. миловати са ст.-польск. miłować się.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галу́біць, -блю, -біш, -біць; незак., каго.

Песціць, мілаваць, лашчыць.

Г. дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мілава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мілава́ць і мілава́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

милова́ть несов., нар.-поэт. мілава́ць, галу́біць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)