мі́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мі́ла міле́й найміле́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мі́ла нареч.

1. в знач. сказ. (приятно) ми́ло, лю́бо;

м. глядзе́ць — ми́ло (лю́бо) смотре́ть;

2. (приветливо) ми́ло, любе́зно;

3. (нежно) уми́льно, тро́гательно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Міла́ ’чарот лясны, Scirius silvaticus L.’ (Рук. сл. Бяльк.), міліца ’чарот лясны’ (мін., Кіс.). У выніку пераносу назвы міліца з расліны сіт (Juncus L.) (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лю́ба, прысл.

Прыемна, міла.

Л. жыць.

Л. паслухаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ми́ло нареч., в знач. сказ. мі́ла, лю́ба, хо́раша; (приятно) прые́мна;

ми́ло улыбну́ться мі́ла (прые́мна) усміхну́цца;

э́то ми́ло гэ́та мі́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любе́зно нареч. ласка́ва, мі́ла, ве́тліва, прыя́зна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преми́ло нареч. (ве́льмі) мі́ла; (очень приятно) (ве́льмі) прые́мна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тро́гательно нареч. чуллі́ва; замілава́льна, мі́ла, лю́ба;

как лю́бят друг дру́га, тро́гательно смотре́ть як каха́юць адно́ аднаго́, мі́ла (лю́ба) глядзе́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́бо безл., в знач. сказ. лю́ба, мі́ла, з любо́ўю; (приятно) прые́мна.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уми́льно нареч.

1. мі́ла;

2. даго́дліва; уго́дліва; ліслі́ва, падлі́зліва; см. уми́льный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)