мікрато́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мікрато́м |
мікрато́мы |
| Р. |
мікрато́ма |
мікрато́маў |
| Д. |
мікрато́му |
мікрато́мам |
| В. |
мікрато́м |
мікрато́мы |
| Т. |
мікрато́мам |
мікрато́мамі |
| М. |
мікрато́ме |
мікрато́мах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мікрато́м, ‑а, м.
Прыбор для атрымання тонкіх зрэзаў тканак жывёл і раслін для вывучэння іх будовы пад мікраскопам.
[Ад грэч. mikrós — маленькі і tomē — рэзанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
микрото́м мікрато́м, -ма м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)