мікрако́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мікрако́к |
мікрако́кі |
| Р. |
мікрако́ка |
мікрако́каў |
| Д. |
мікрако́ку |
мікрако́кам |
| В. |
мікрако́к |
мікрако́кі |
| Т. |
мікрако́кам |
мікрако́камі |
| М. |
мікрако́ку |
мікрако́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мікрако́к м., бакт. микроко́кк
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
микроко́кк бакт. мікрако́к, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)