мікані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мікані́т
Р. мікані́ту
Д. мікані́ту
В. мікані́т
Т. мікані́там
М. мікані́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мікані́т, -ту м., эл. микани́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

микани́т эл. мікані́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)