мяшча́нскі гл. мешчанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяшча́нскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяшча́нскі мяшча́нская мяшча́нскае мяшча́нскія
Р. мяшча́нскага мяшча́нскай
мяшча́нскае		 мяшча́нскага мяшча́нскіх
Д. мяшча́нскаму мяшча́нскай мяшча́нскаму мяшча́нскім
В. мяшча́нскі (неадуш.)
мяшча́нскага (адуш.)		 мяшча́нскую мяшча́нскае мяшча́нскія (неадуш.)
мяшча́нскіх (адуш.)
Т. мяшча́нскім мяшча́нскай
мяшча́нскаю		 мяшча́нскім мяшча́нскімі
М. мяшча́нскім мяшча́нскай мяшча́нскім мяшча́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяшча́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяшча́нскі мяшча́нская мяшча́нскае мяшча́нскія
Р. мяшча́нскага мяшча́нскай
мяшча́нскае		 мяшча́нскага мяшча́нскіх
Д. мяшча́нскаму мяшча́нскай мяшча́нскаму мяшча́нскім
В. мяшча́нскі (неадуш.)
мяшча́нскага (адуш.)		 мяшча́нскую мяшча́нскае мяшча́нскія (неадуш.)
мяшча́нскіх (адуш.)
Т. мяшча́нскім мяшча́нскай
мяшча́нскаю		 мяшча́нскім мяшча́нскімі
М. мяшча́нскім мяшча́нскай мяшча́нскім мяшча́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяшча́нскі прям., перен. меща́нский;

~кае сасло́ўе — меща́нское сосло́вие;

м. быт — меща́нский быт;

○ ~кая дра́ма — меща́нская дра́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяшча́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мешчаніна, мяшчан (у 1 знач.). Мяшчанскае саслоўе. □ Палкоўнік паклікаў да сябе старасту мяшчанскай управы. Бядуля.

2. перан. Абмежаваны дробнаўласніцкімі інтарэсамі, уласцівы мешчаніну (у 2 знач.). Сляпая, з пустой душой, .. [Ірына] не разумела, у чым шчасце, не шукала яго, жыла як бы аблытаная павуціннем сваіх нікчэмных мяшчанскіх уяўленняў... Краўчанка.

•••

Мяшчанская драма гл. драма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяшча́нства, -а, н.

1. У царскай Расіі: саслоўе мяшчан, мяшчанскае званне.

2. перан. Псіхалогія і паводзіны мешчаніна (у 2 знач.).

|| прым. мяшча́нскі, -ая, -ае.

Мяшчанскія погляды.

Мяшчанскае званне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мешчані́н, -а, мн. мяшча́не і (зліч. 2, 3, 4) мешчані́ны, мяшча́н, м.

1. У царскай Расіі: асоба, якая належала да гарадскога рамесна-гандлёвага саслоўя.

2. перан. Чалавек з дробнаўласніцкімі інтарэсамі, вузкім кругаглядам.

|| ж. мяшча́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. мяшча́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

меща́нский мяшча́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обыва́тельский

1. уст. жыха́рскі;

2. перен. абыва́цельскі, мяшча́нскі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́смеяць, ‑смею, ‑смееш, ‑смее; зак., каго-што.

Выставіць каго‑, што‑н. у смешным выглядзе, абсмяяць. І песні, і жарты, і танец «зялёнага асла» мелі на мэце — высмеяць местачковы мяшчанскі быт з усімі яго цырымоніямі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)