мяша́нка
‘кармавая сумесь’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мяша́нка |
мяша́нкі |
| Р. |
мяша́нкі |
мяша́нак |
| Д. |
мяша́нцы |
мяша́нкам |
| В. |
мяша́нку |
мяша́нкі |
| Т. |
мяша́нкай
мяша́нкаю |
мяша́нкамі |
| М. |
мяша́нцы |
мяша́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
намяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.
Мяшаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці.
Н. свінням мяшанкі.
|| незак. наме́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)