мяце́жніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяце́жніцкі мяце́жніцкая мяце́жніцкае мяце́жніцкія
Р. мяце́жніцкага мяце́жніцкай
мяце́жніцкае
мяце́жніцкага мяце́жніцкіх
Д. мяце́жніцкаму мяце́жніцкай мяце́жніцкаму мяце́жніцкім
В. мяце́жніцкі (неадуш.)
мяце́жніцкага (адуш.)
мяце́жніцкую мяце́жніцкае мяце́жніцкія (неадуш.)
мяце́жніцкіх (адуш.)
Т. мяце́жніцкім мяце́жніцкай
мяце́жніцкаю
мяце́жніцкім мяце́жніцкімі
М. мяце́жніцкім мяце́жніцкай мяце́жніцкім мяце́жніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мяце́жніцкі мяте́жнический

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяце́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяцяжу, да мяцежнікаў, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяце́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Удзельнік мяцяжу.

|| ж. мяце́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. мяце́жніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мяте́жнический мяце́жніцкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)