мясна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. мясна́я мясны́я
Р. мясно́й мясны́х
Д. мясно́й мясны́м
В. мясну́ю мясны́я
Т. мясно́й
мясно́ю		 мясны́мі
М. мясно́й мясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мясна́я сущ. мясна́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясна́я сущ., разг. мясна́я, -но́й ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́жа, -ы, ж.

Усё тое, што ядуць; прадукты харчавання.

Здаровая е.

Мясная е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясапрамысло́васць, ‑і, ж.

Мясная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́рам, -у, м.

1. Скаромная (мясная або малочная) ежа.

Чым такі с., ды лепш нішчымніца (прыказка).

2. Тое, што і мясаед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да мяса (у 1 знач.). Мясная прамысловасць. Мясны пах. // Прыгатаваны з мяса, з мясам. Мясныя катлеты.

2. Які ідзе на мяса, разводзіцца для мяса. Мясная парода курэй.

3. у знач. наз. мясно́е, ‑ога, н. Ежа з мяса, з мясам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мясны́ мясна́я мясно́е мясны́я
Р. мясно́га мясно́й
мясно́е		 мясно́га мясны́х
Д. мясно́му мясно́й мясно́му мясны́м
В. мясны́ (неадуш.)
мясно́га (адуш.)		 мясну́ю мясно́е мясны́я (неадуш.)
мясны́х (адуш.)
Т. мясны́м мясно́й
мясно́ю		 мясны́м мясны́мі
М. мясны́м мясно́й мясны́м мясны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стра́ва, -ы, мн. -ы, страў, ж.

1. Пэўным чынам прыгатаваныя для яды прадукты харчавання, а таксама сама яда.

Гарачая с.

Мясная с.

Смачная с.

2. Адзін з відаў яды, які падаецца на снеданне, абед і вячэру.

Абед з чатырох страў.

|| прым. стра́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

е́жа ж.

1. пи́ща, еда́, съестно́е ср., снедь;

здаро́вая е. — здоро́вая пи́ща;

мясна́я е. — мясна́я пи́ща;

салёная е. — солёная еда́;

лёгкая е. — лёгкая пи́ща;

2. стряпня́;

нясма́чная е. — невку́сная стряпня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)