мярзло́тны гл. мерзлата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мярзло́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мярзло́тны мярзло́тная мярзло́тнае мярзло́тныя
Р. мярзло́тнага мярзло́тнай
мярзло́тнае		 мярзло́тнага мярзло́тных
Д. мярзло́тнаму мярзло́тнай мярзло́тнаму мярзло́тным
В. мярзло́тны (неадуш.)
мярзло́тнага (адуш.)		 мярзло́тную мярзло́тнае мярзло́тныя (неадуш.)
мярзло́тных (адуш.)
Т. мярзло́тным мярзло́тнай
мярзло́тнаю		 мярзло́тным мярзло́тнымі
М. мярзло́тным мярзло́тнай мярзло́тным мярзло́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мярзло́тны мерзло́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мярзло́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да мерзлаты. Мярзлотны стан. // Звязаны з вывучэннем мерзлаты. Мярзлотная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мерзлата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.

Прамёрзлая глеба, прамёрзлы стан глебы.

Вечная м.

|| прым. мярзло́тны, -ая, -ае.

Мярзлотная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мерзло́тный мярзло́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)