мянё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мянё́ны |
мянё́ная |
мянё́нае |
мянё́ныя |
| Р. |
мянё́нага |
мянё́най мянё́нае |
мянё́нага |
мянё́ных |
| Д. |
мянё́наму |
мянё́най |
мянё́наму |
мянё́ным |
| В. |
мянё́ны (неадуш.) мянё́нага (адуш.) |
мянё́ную |
мянё́нае |
мянё́ныя (неадуш.) мянё́ных (адуш.) |
| Т. |
мянё́ным |
мянё́най мянё́наю |
мянё́ным |
мянё́нымі |
| М. |
мянё́ным |
мянё́най |
мянё́ным |
мянё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мянё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мянё́ны |
мянё́ная |
мянё́нае |
мянё́ныя |
| Р. |
мянё́нага |
мянё́най мянё́нае |
мянё́нага |
мянё́ных |
| Д. |
мянё́наму |
мянё́най |
мянё́наму |
мянё́ным |
| В. |
мянё́ны (неадуш.) мянё́нага (адуш.) |
мянё́ную |
мянё́нае |
мянё́ныя (неадуш.) мянё́ных (адуш.) |
| Т. |
мянё́ным |
мянё́най мянё́наю |
мянё́ным |
мянё́нымі |
| М. |
мянё́ным |
мянё́най |
мянё́ным |
мянё́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяна́ць; -мянёны; зак., каго-што (спец.).
Штучна апладніць.
|| незак. асемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. асемяне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)