мянько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мянько́вы мянько́вая мянько́вае мянько́выя
Р. мянько́вага мянько́вай
мянько́вае		 мянько́вага мянько́вых
Д. мянько́ваму мянько́вай мянько́ваму мянько́вым
В. мянько́вы (неадуш.)
мянько́вага (адуш.)		 мянько́вую мянько́вае мянько́выя (неадуш.)
мянько́вых (адуш.)
Т. мянько́вым мянько́вай
мянько́ваю		 мянько́вым мянько́вымі
М. мянько́вым мянько́вай мянько́вым мянько́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мянько́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мянька. Мяньковая галава. // Прыгатаваны з мянька. Мяньковая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нали́мий ментузо́вы, мянько́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)