Verbum

◎ *Мянта́ць, лаг. мінтиць ’мянціць’ (Шатал.). Утворана ад мента© (гл.).

Ме́нтух ’гультай’ (Ян.). Да ме́нта (гл.). Утворана ад мянтаць ’балбатаць, малоць языком’. Аб суфіксе ‑ух гл. Сцяцко, Афікс. наз., 70.