Verbum

мя́кіш, -у, м.

1. Мяккая частка печанага хлеба.

2. Мяккая частка чаго-н.; мякаць.

мя́каць, -і, ж.

1. Мяккая частка цела жывёлы або чалавека.

2. Мяса без касцей.

Аддзяляць м. ад касцей.

3. Мяккая частка пладоў, ягад, клубняў.

М. яблыка.

|| прым. мя́катны, -ая, -ае.

шыфо́н, -у, м.

Тонкая мяккая баваўняная або шаўковая тканіна.

|| прым. шыфо́навы, -ая, -ае.

ускра́й¹, прыназ. з Р.

З краю чаго-н.

У. поля была мяккая густая мурава.

фуля́р, -у, м.

Лёгкая і мяккая шаўковая тканіна.

|| прым. фуля́равы, -ая, -ае.

Фуляравая хустка.

га́рус, -у, м.

Кручаная мяккая шарсцяная пража.

|| прым. га́русны, -ая, -ае і га́русавы, -ая, -ае.

мэ́бля, -і, ж., зб.

Прадметы абстаноўкі памяшкання.

Мяккая м.

Дом мэблі.

|| прым. мэ́блевы, -ая, -ае.

ярмо́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Маленькая мяккая круглая шапачка без аколышка.

за́мша, -ы, ж.

Вырабленая мяккая і тонкая ворсавая скура з аксамітнай паверхняй.

|| прым. за́мшавы, -ая, -ае.