мэ́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра авечак, коз).

|| аднакр. мэ́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. мэ́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мэ́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мэ́каю мэ́каем
2-я ас. мэ́каеш мэ́каеце
3-я ас. мэ́кае мэ́каюць
Прошлы час
м. мэ́каў мэ́калі
ж. мэ́кала
н. мэ́кала
Загадны лад
2-я ас. мэ́кай мэ́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мэ́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мэ́каць несов., прост. (о козе, овце) ме́кать, бле́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра некаторых жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мэ́каць ’утвараць працяжныя гукі «мэ-мэ» (пра некаторых жывёл)’ (ТСБМ; ц.- і ўсх.-палес., ДАБМ, к. 302), ’падаваць голас (пра цяля)’, (ТС). Гукапераймальнае. Параўн. ме́каць, мі́каць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́кать несов., прост. мэ́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мэ́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да мэкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мэ́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мэкаць; гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замэ́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць мэкаць. // Мэкнуць. Каза замэкала і .. уцякла ў катух. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мэмэ́каць ’абзывацца (аб авечках)’ (Нар. Гом.). Гукапераймальнае. Параўн. мэкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)