мыша́тка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мыша́тка мыша́ткі
Р. мыша́ткі мыша́так
Д. мыша́тцы мыша́ткам
В. мыша́тку мыша́ткі
Т. мыша́ткай
мыша́ткаю		 мыша́ткамі
М. мыша́тцы мыша́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мыша́тка ж., бот. кароте́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мыша́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Сорт морквы з кароткім акругленым коранем; карацелька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караце́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

Сорт морквы з кароткім акруглым коранем; мышатка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караце́лька ж., см. мыша́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кароте́ль бот. караце́лька, -кі ж., мыша́тка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)