мы́слить несов.

1. (сопоставлять мысли, делать выводы) мы́сліць; (рассуждать) разважа́ць;

мы́слить о́бразами мы́сліць во́бразамі;

мы́слить логи́чески мы́сліць (разважа́ць) лагі́чна;

2. (представлять) уяўля́ць;

как вы мы́слите себе́ э́то? як вы ўяўля́еце сабе́ гэ́та?;

3. (думать) ду́маць;

об э́том я и не мы́слю аб гэ́тым я і не ду́маю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мы́сліць несов. мы́слить;

навучы́ць м. — научи́ть мы́слить;

м. фо́рмуламі — мы́слить фо́рмулами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разважа́ць несов. рассужда́ть, размышля́ть, мы́слить;

◊ р. ды меркава́ць — суди́ть да ряди́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Му́сліць (іран.) ’думаць, меркаваць’ (Нас.). З рус. пск., цвяр., смал. муслить ’тс’, муслять ’мудрыць’ складае адзін арэал. Утварылася як кантамінацыя лексем мыслить і мусолить. Пра апошняе гл. Фасмер (3, 16).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́сліць ’разважаць, супастаўляючы думкі або з’явы рэчаіснасці і робячы з іх вывады’, ’уяўляць у думках, жадаць’ (ТСБМ, Нас., Яруш.), мыслява́ць ’разважаць’ (мазыр., Нар. Гом.). Укр. мислити, рус. мыслить, польск. myśleć, н.-луж. mysliś, в.-луж. myslić, чэш. mysliti, славац. myslieť, славен. mísliti, серб.-харв. ми̏слити, макед. мисли, балг. мисля, ст.-слав. мыслити (мышлѫ). Прасл. mysliti, якое з myslь > мысль (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абалва́ньваць несов., прост.

1. оболва́нивать, обтя́пывать;

2. (стричь слишком коротко или наголо) оболва́нивать;

3. (лишать способности мыслить, соображать) оболва́нивать, одура́чивать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схе́ма ж., в разн. знач. схе́ма;

начарці́ць ~му — начерти́ть схе́му;

с. арты́кула — схе́ма статьи́;

мы́сліць гато́вымі ~мамі — мы́слить гото́выми схе́мами

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оболва́нить сов.

1. (грубо, начерно обтесать) обл., спец. абчаса́ць збо́льшага, агламэ́здаць;

2. (коротко остричь) астры́гчы, абіры́чыць;

3. (лишить способности мыслить) прост. абалва́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оболва́нивать несов.

1. (грубо, начерно обтёсывать) обл., спец. абчэ́сваць збо́льшага, агламэ́здваць;

2. (коротко остригать) прост. стры́гчы, абіры́чваць;

3. (лишать способности мыслить) прост. абалва́ньваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

во́браз м., в разн. знач. о́браз;

маста́цкі в. — худо́жественный о́браз;

~зы бу́дучага — о́бразы бу́дущего;

мы́сліць ~замі — мы́слить о́бразами;

◊ па ~зе і падабе́нстве — по о́бразу и подо́бию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)