мылава́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст па мылаварэнні.

|| прым. мылава́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мылава́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мылава́р мылава́ры
Р. мылава́ра мылава́раў
Д. мылава́ру мылава́рам
В. мылава́ра мылава́раў
Т. мылава́рам мылава́рамі
М. мылава́ру мылава́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мылава́р м. мылова́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мылава́р, ‑а, м.

Спецыяліст па мылаварэнню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мылова́р мылава́р, -ра м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)