назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муштро́ўкі | |
| муштро́ўцы | |
| муштро́ўку | |
| муштро́ўкай муштро́ўкаю |
|
| муштро́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| муштро́ўкі | |
| муштро́ўцы | |
| муштро́ўку | |
| муштро́ўкай муштро́ўкаю |
|
| муштро́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. муштро́вка;
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
муштрава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны;
1. Навучаць жорсткімі метадамі, ставячы суровыя патрабаванні.
2. Дапякаць каму
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
муштро́вка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ната́ска
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Муштр, муштра́ ’ваеннае навучанне, заснаванае на механічнай дысцыпліне і завучванні прыёмаў ваеннай справы’, му́штры ’прыдзіркі, празмерныя патрабаванні’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)