му́шка

‘упрыгожанне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́шка му́шкі
Р. му́шкі му́шак
Д. му́шцы му́шкам
В. му́шку му́шкі
Т. му́шкай
му́шкаю		 му́шкамі
М. му́шцы му́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́шка

‘выступ на ствале ружжа’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́шка му́шкі
Р. му́шкі му́шак
Д. му́шцы му́шкам
В. му́шку му́шкі
Т. му́шкай
му́шкаю		 му́шкамі
М. му́шцы му́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́шка

‘памянш. да муха’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. му́шка му́шкі
Р. му́шкі му́шак
Д. му́шцы му́шкам
В. му́шку му́шак
Т. му́шкай
му́шкаю		 му́шкамі
М. му́шцы му́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́шка​I в разн. знач. му́шка, -кі ж.;

лета́ют ма́ленькие му́шки лётаюць мале́нькія му́шкі;

вуа́ль с му́шками вуа́ль з му́шкамі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пля́га, ‑і, ДМ плязе, ж.

Разм.

1. Дажджлівае надвор’е, слота. [Ціток:] — Бывала, дождж ці якая пляга, то я толькі і думаю што пра цябе: дзе гэты бедны Амеля, думаю, ноч сваю каратае? Лобан.

2. Няшчасце, бяда. [Сымон:] — На печ залез я не на век І не зраблю вам ліха, плягі, Бо не такі я чалавек. Колас. // Пра што‑н. прыкрае, непрыемнае, назойлівае. [Бабка:] — Не дзеці, а пляга нейкая на маю галаву! Усё вышнараць, да ўсяго далезуць! Каліна. Вочы заплюшчаны, вушы зрэдку варушацца, а вакол галавы незлічоным роем кружацца камары, мушкі, авадні, слепні. Ад гэтай плягі лось і схаваўся ў пратоцы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)