мушкето́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мушкето́н |
мушкето́ны |
| Р. |
мушкето́на |
мушкето́наў |
| Д. |
мушкето́ну |
мушкето́нам |
| В. |
мушкето́н |
мушкето́ны |
| Т. |
мушкето́нам |
мушкето́намі |
| М. |
мушкето́не |
мушкето́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мушкето́н м., ист. мушкето́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мушкето́н ист. мушкето́н, -на м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)