мучы́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мучы́ца
Р. мучы́цы
Д. мучы́цы
В. мучы́цу
Т. мучы́цай
мучы́цаю
М. мучы́цы

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мучы́ца, ‑ы, ж.

Разм. Памянш.-ласк. да мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)