му́чить несов., в разн. знач. му́чыць; (истязать) катава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

истяза́ть несов. катава́ць; (мучить) му́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катава́ць несов. пыта́ть; му́чить; бить; истяза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́чать, му́чаться прост., см. му́чить; му́читься.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изма́тывать несов. вымо́тваць; (мучить) зму́чваць; (изнурять) мардава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́рваць несов.

1. утомля́ть, истомля́ть; му́чить;

2. одолева́ть; сма́ривать;

1, 2 см. змары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мардава́ць несов.

1. (лишать сил) изнуря́ть, мори́ть, изма́тывать;

2. разг. (доставлять страдания) му́чить, ма́ять, томи́ть, мордова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Му́чыць, драг. му́чытэ ’прычыняць пакуты, мукі; непакоіць’ (ТСБМ, Яруш., Сл. ПЗБ, ТС, КЭС). Укр. му́чити, рус. му́чить, польск. męczyć, н.-луж. mucyś, чэш. mučiti, славац. mučiť, славен. múčiti, серб.-харв. му̏чити, макед. мачи, балг. мъча, ст.-слав. мѫчити. Прасл. mǫčiti. Роднаснымі да яго з’яўляюцца літ. mánkyti ’ціснуць’, ’мучыць’, ст.-сакс. mengian ’перашкаджаць’, ст.-грэч. μάσσω ’мяшу (цеста)’ (Бернекер, 2, 42; Траўтман, 184; Фасмер, 3, 20; Бязлай, 2, 205).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кро́іць несов.

1. порт. крои́ть;

2. (хлеб) ре́зать; нареза́ть;

3. перен., разг. терза́ть, му́чить;

к. сэ́рца — терза́ть се́рдце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замо́тваць несов.

1. (вокруг чего-л.) зама́тывать;

2. зама́тывать;

3. (мучить) зама́тывать, изма́тывать;

1-3 см. замата́ць 2-4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)