муці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., му́ціцца; незак.

Рабіцца мутным (пра вадкасць).

Вада ў ручаі муціцца.

|| зак. замуці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -му́ціцца і памуці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -му́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муці́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. му́ціцца му́цяцца
Прошлы час
м. муці́ўся муці́ліся
ж. муці́лася
н. муці́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муці́цца

1. несов. (о жидкости) мути́ться, мутне́ть;

2. несов., страд. мути́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муці́цца, муціцца; незак.

1. Рабіцца мутным (у 1 знач.), каламуціцца.

2. Зал. да муціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каламу́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́ціцца; незак.

Рабіцца каламутным.

Вада каламуціцца.

|| зак. закаламу́ціцца, -му́ціцца, скаламу́ціцца, -му́ціцца, ускаламу́ціцца, -му́ціцца і пакаламу́ціцца, -му́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памуці́цца гл. муціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замуці́цца гл. муціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакаламу́ціцца, ‑муціцца; зак.

Зрабіцца каламутным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамуці́цца, ‑муціцца; зак.

Стаць вельмі мутным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замуці́цца, ‑муціцца; зак.

Зрабіцца мутным. Вада замуцілася. Вочы замуціліся. Розум замуціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)