му́фтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. му́фтавы му́фтавая му́фтавае му́фтавыя
Р. му́фтавага му́фтавай
му́фтавае		 му́фтавага му́фтавых
Д. му́фтаваму му́фтавай му́фтаваму му́фтавым
В. му́фтавы (неадуш.)
му́фтавага (адуш.)		 му́фтавую му́фтавае му́фтавыя (неадуш.)
му́фтавых (адуш.)
Т. му́фтавым му́фтавай
му́фтаваю		 му́фтавым му́фтавымі
М. му́фтавым му́фтавай му́фтавым му́фтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

му́фтавы тех. му́фтовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́фтавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да муфты (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́фта, -ы, ДМ -фце, мн. -ы, муфт і -аў, ж.

1. Прыналежнасць жаночай вопраткі: род адкрытага з двух бакоў цёплага мяшочка з футра для сагравання рук.

2. Прыстасаванне для злучэння цыліндрычных частак машын, механізмаў, стальных канатаў (спец.).

М. счаплення.

|| прым. му́фтавы, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́фтовый му́фтавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)