муто́вка ж.

1. калато́ўка, -кі ж.;

2. бот. кальча́к, -ка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

колото́вка обл., см. муто́вка​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кальча́к, -ка́ м., бот. муто́вка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калато́ўка ж.

1. (предмет домашней утвари) муто́вка;

2. обл. хвощ м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меша́лка разг. ме́шалка, -кі ж.; техн. мяша́лка, -кі ж.; (мутовка) калато́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мутоўка ’шост з 3–4 накіраванымі ўверх сукамі, які служыць для даставання з дна ракі адводзіны перамёту’ (Дэмб. 2), рус. мутовка ’калатоўка’, ст.-польск. mątew ’тс’, ст.-чэш. mutev, mutvicě, новачэш. moutev, славац. mutvica ’таўкач, мяла’. Да прасл. mǫty (род. скл. mǫtъve) (Фасмер, 3, 18; Варбат, Слав. языкозн., 1973, 94). Гл. муці́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)