мусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. што. Узбіваць пену, прымушаць што-н. пеніцца.

2. Іскрыцца, пеніцца (пра напоі; спец.).

Віно мусіруе.

3. перан., што. Распаўсюджваць, перабольшваючы значэнне якіх-н. вестак.

М. чуткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мусі́раваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мусі́рую мусі́руем
2-я ас. мусі́руеш мусі́руеце
3-я ас. мусі́руе мусі́руюць
Прошлы час
м. мусі́раваў мусі́равалі
ж. мусі́равала
н. мусі́равала
Загадны лад
2-я ас. мусі́руй мусі́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мусі́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мусі́раваць несов., прям., перен. мусси́ровать;

віно́ ~руе — вино́ мусси́рует;

м. чу́ткі — мусси́ровать слу́хи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мусі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

1. што. Спец. Узбіваць пену, прымушаць што‑н. пеніцца.

2. Спец. Іскрыцца, пеніцца (пра напіткі).

3. перан.; што. Кніжн. Перавялічваць, раздуваць значэнне чаго‑н.

[Ад фр. mousser — пеніцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мусси́ровать несов., прям., перен. мусі́раваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мусі́раванне, ‑я, н.

Спец. і кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. мусіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мусі́раваны прям., перен. мусси́рованный; см. мусі́раваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мусі́равацца несов., страд. мусси́роваться; см. мусі́раваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мусі́равацца, ‑руецца; незак.

1. Спец. Падвяргацца мусіраванню.

2. Зал. да мусіраваць (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)