мусо́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мусо́вы мусо́вая мусо́вае мусо́выя
Р. мусо́вага мусо́вай
мусо́вае		 мусо́вага мусо́вых
Д. мусо́ваму мусо́вай мусо́ваму мусо́вым
В. мусо́вы (неадуш.)
мусо́вага (адуш.)		 мусо́вую мусо́вае мусо́выя (неадуш.)
мусо́вых (адуш.)
Т. мусо́вым мусо́вай
мусо́ваю		 мусо́вым мусо́вымі
М. мусо́вым мусо́вай мусо́вым мусо́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мусова, мусо́во ’неабходна, абавязкова, вымушана’ (Сл. ПЗБ, Сл. Брэс., Сцяц., карэліц., Жыв. сл.; драг., КЭС), мусовы ’абавязковы’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). З польск. musowo, musowy ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)