мускаві́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мускаві́т
Р. мускаві́ту
Д. мускаві́ту
В. мускаві́т
Т. мускаві́там
М. мускаві́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мускаві́т, -ту м., мин. мускови́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мускови́т мин. мускаві́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)