мурлы́кать несов.

1. му́ркаць, мурлы́каць, варката́ць;

2. перен., разг. мурлы́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варката́ць несов. мурлы́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

курня́ўкаць несов., обл. мурлы́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́ркаць несов. (о животных) мурлы́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурлы́каць несов.

1. (напевать) мурлы́кать;

2. см. му́ркаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мурлы́каць ’муркаць’, ’гаварыць, напяваць мяккім голасам’, (ТСБМ, Яруш.). Рус. мурлыкать, мурлычить, варон. ’неразборліва гаварыць’, кастр. ’дрэнна спяваць’, кур. ’няясна чытаць’, пск., цвяр. ’манатонна, журботна і ціха пець’. Бел.-рус. ізалекса. Гукапераймальнае (Фасмер, 3, 13). Гэтак жа Васілеўскі (Прадукт. тыпы, 79).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)