мурава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурава́ны мурава́ная мурава́нае мурава́ныя
Р. мурава́нага мурава́най
мурава́нае		 мурава́нага мурава́ных
Д. мурава́наму мурава́най мурава́наму мурава́ным
В. мурава́ны (неадуш.)
мурава́нага (адуш.)		 мурава́ную мурава́нае мурава́ныя (неадуш.)
мурава́ных (адуш.)
Т. мурава́ным мурава́най
мурава́наю		 мурава́ным мурава́нымі
М. мурава́ным мурава́най мурава́ным мурава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мурава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мурава́ны мурава́ная мурава́нае мурава́ныя
Р. мурава́нага мурава́най
мурава́нае		 мурава́нага мурава́ных
Д. мурава́наму мурава́най мурава́наму мурава́ным
В. мурава́ны (неадуш.)
мурава́нага (адуш.)		 мурава́ную мурава́нае мурава́ныя (неадуш.)
мурава́ных (адуш.)
Т. мурава́ным мурава́най
мурава́наю		 мурава́ным мурава́нымі
М. мурава́ным мурава́най мурава́ным мурава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мурава́ны ка́менный, кирпи́чный;

◊ як за ~най сцяно́й — как за ка́менной стено́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мураваць.

2. у знач. прым. Пабудаваны з цэглы або каменю. Мураваны комін. Мураваная сцяна. □ Хлопцам адразу кінулася ў вочы, што адзін трохпавярховы мураваны будынак ужо нават вызваліўся ад рыштаванняў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драўля́на-мурава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. драўля́на-мурава́ны драўля́на-мурава́ная драўля́на-мурава́нае драўля́на-мурава́ныя
Р. драўля́на-мурава́нага драўля́на-мурава́най
драўля́на-мурава́нае		 драўля́на-мурава́нага драўля́на-мурава́ных
Д. драўля́на-мурава́наму драўля́на-мурава́най драўля́на-мурава́наму драўля́на-мурава́ным
В. драўля́на-мурава́ны (неадуш.)
драўля́на-мурава́нага (адуш.)		 драўля́на-мурава́ную драўля́на-мурава́нае драўля́на-мурава́ныя (неадуш.)
драўля́на-мурава́ных (адуш.)
Т. драўля́на-мурава́ным драўля́на-мурава́най
драўля́на-мурава́наю		 драўля́на-мурава́ным драўля́на-мурава́нымі
М. драўля́на-мурава́ным драўля́на-мурава́най драўля́на-мурава́ным драўля́на-мурава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зру́бна-мурава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зру́бна-мурава́ны зру́бна-мурава́ная зру́бна-мурава́нае зру́бна-мурава́ныя
Р. зру́бна-мурава́нага зру́бна-мурава́най
зру́бна-мурава́нае		 зру́бна-мурава́нага зру́бна-мурава́ных
Д. зру́бна-мурава́наму зру́бна-мурава́най зру́бна-мурава́наму зру́бна-мурава́ным
В. зру́бна-мурава́ны (неадуш.)
зру́бна-мурава́нага (адуш.)		 зру́бна-мурава́ную зру́бна-мурава́нае зру́бна-мурава́ныя (неадуш.)
зру́бна-мурава́ных (адуш.)
Т. зру́бна-мурава́ным зру́бна-мурава́най
зру́бна-мурава́наю		 зру́бна-мурава́ным зру́бна-мурава́нымі
М. зру́бна-мурава́ным зру́бна-мурава́най зру́бна-мурава́ным зру́бна-мурава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

муро́ванный мурава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мур, -а і -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. -а. Мураваны будынак.

2. -у. Цагляная або каменная сцяна вакол чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мурава́на

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Мурава́на
Р. Мурава́ны
Д. Мурава́не
В. Мурава́ну
Т. Мурава́най
Мурава́наю
М. Мурава́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падсце́нак, ‑нка, м.

Уст. Мураваны выступ у сцяне для ўстойлівасці; ніжняя частка сцяны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)