му́ляцца, -яюся, -яешся, -яецца; незак. (разм.).
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Тое, што і муляць (у 1 знач.).
2. перан. Праяўляць нерашучасць; мяцца.
Хлопец муляўся, не даваў пэўнага адказу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
му́ляцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
му́ляюся |
му́ляемся |
| 2-я ас. |
му́ляешся |
му́ляецеся |
| 3-я ас. |
му́ляецца |
му́ляюцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
му́ляўся |
му́ляліся |
| ж. |
му́лялася |
| н. |
му́лялася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
му́ляйся |
му́ляйцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
му́ляючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
му́ляцца несов., разг.
1. (причинять боль) тере́ть, жать;
2. перен. (проявлять нерешительность) мя́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
му́ляцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Разм. Тое, што і муляць (у 1 знач.).
2. перан. Разм. Праяўляць нерашучасць; мяцца (у 3 знач.). Стасю не дужа хочацца карабкацца па крутых схілах. Ён муляецца, аднекваецца, але ўсё не ідзе. Асіпенка. — Я, Нікандраўна, не цураюся працы хоць якой хочаш. І ў калгасе. І працадзень багаты, ведаю... — муляўся хлопец, не даючы яснага адказу. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заму́ляцца, ‑яецца і заму́ліцца, ‑ліцца; зак.
Пачаць муляцца, муліцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паму́ляцца, ‑ляюся, ‑ляешся, ‑ляецца.
Зак. да муляцца (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Му́льгацца, му́ляцца ’цягнуць справу, адчуваючы непрыемнасць ад нежадання рабіць што-небудзь’ (Шат.). Да му́ліць, му́ляцца (гл.). Экспрэсіўны суфікс ‑г‑ падкрэслівае шматразовае кароткатрывалае дзеянне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
поёживаться несов.
1. паце́пвацца, ку́рчыцца;
2. перен. му́ляцца, быць у нерашу́часці;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заёжиться сов., разг.
1. пача́ць ку́рчыцца, паце́пвацца, пача́ць гну́цца;
2. перен. пача́ць му́ляцца; см. ёжиться.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мару́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.
Рабіць што‑н. вельмі павольна, доўга не пачынаць якой‑н. справы. — Ідзі да брыгадзіра, запражы каня ды толькі не марудзь. Гроднеў. Каб паправіць становішча, трэба было хутчэй укараняць усе прапановы рабочых. А Булай чамусьці зноў марудзіў. Шыцік. // перан. Выказваць нерашучасць, быць нерашучым; муляцца. — Ёсць у мяне і больш складаная работа, але вельмі небяспечная. — сказаў Былінскі. — Якая? — Спецыяльная, — марудзіў з адказам Былінскі. — Рызыкаваць трэба. Гурскі. — Адчыняйце [веснічкі], дзядзька Іван, — падганяў Богдан Бобрыка, калі той марудзіў, пераступаючы з нагі на нагу. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)