муля́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. муля́жны муля́жная муля́жнае муля́жныя
Р. муля́жнага муля́жнай
муля́жнае		 муля́жнага муля́жных
Д. муля́жнаму муля́жнай муля́жнаму муля́жным
В. муля́жны (неадуш.)
муля́жнага (адуш.)		 муля́жную муля́жнае муля́жныя (неадуш.)
муля́жных (адуш.)
Т. муля́жным муля́жнай
муля́жнаю		 муля́жным муля́жнымі
М. муля́жным муля́жнай муля́жным муля́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муля́жны муля́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муля́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да муляжу. Муляжная майстэрня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муля́ж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Злепак або мадэль прадмета ў натуральную велічыню.

Васковы м. медаля.

|| прым. муля́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муля́жный муля́жны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)