мула́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мула́цкі мула́цкая мула́цкае мула́цкія
Р. мула́цкага мула́цкай
мула́цкае		 мула́цкага мула́цкіх
Д. мула́цкаму мула́цкай мула́цкаму мула́цкім
В. мула́цкі (неадуш.)
мула́цкага (адуш.)		 мула́цкую мула́цкае мула́цкія (неадуш.)
мула́цкіх (адуш.)
Т. мула́цкім мула́цкай
мула́цкаю		 мула́цкім мула́цкімі
М. мула́цкім мула́цкай мула́цкім мула́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мула́т, -а, М -ла́це, мн. -ы, -аў, м.

Нашчадак белага чалавека і негра.

|| ж. мула́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. мула́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)