мукаво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мукаво́з |
мукаво́зы |
| Р. |
мукаво́за |
мукаво́заў |
| Д. |
мукаво́зу |
мукаво́зам |
| В. |
мукаво́з |
мукаво́зы |
| Т. |
мукаво́зам |
мукаво́замі |
| М. |
мукаво́зе |
мукаво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мукаво́з, ‑а, м.
Аўтамабіль з кузавам-цыстэрнай для перавозкі мукі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
муково́з мукаво́з, -за м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)