баге́ма, -ы, ж., зб.

Прадстаўнікі творчай інтэлігенцыі (мастакі, артысты, музыканты і пад.), а таксама іх бестурботны, легкадумны лад жыцця.

|| прым. баге́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

музыка́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. музыка́нт музыка́нты
Р. музыка́нта музыка́нтаў
Д. музыка́нту музыка́нтам
В. музыка́нта музыка́нтаў
Т. музыка́нтам музыка́нтамі
М. музыка́нце музыка́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́мер-музыка́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ка́мер-музыка́нт ка́мер-музыка́нты
Р. ка́мер-музыка́нта ка́мер-музыка́нтаў
Д. ка́мер-музыка́нту ка́мер-музыка́нтам
В. ка́мер-музыка́нта ка́мер-музыка́нтаў
Т. ка́мер-музыка́нтам ка́мер-музыка́нтамі
М. ка́мер-музыка́нце ка́мер-музыка́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поп-музыка́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. поп-музыка́нт поп-музыка́нты
Р. поп-музыка́нта поп-музыка́нтаў
Д. поп-музыка́нту поп-музыка́нтам
В. поп-музыка́нта поп-музыка́нтаў
Т. поп-музыка́нтам поп-музыка́нтамі
М. поп-музыка́нце поп-музыка́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рок-музыка́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рок-музыка́нт рок-музыка́нты
Р. рок-музыка́нта рок-музыка́нтаў
Д. рок-музыка́нту рок-музыка́нтам
В. рок-музыка́нта рок-музыка́нтаў
Т. рок-музыка́нтам рок-музыка́нтамі
М. рок-музыка́нце рок-музыка́нтах

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

любі́цель, ‑я, м.

Той, хто займаецца любімай справай не як прафесіянал; аматар. Садавод-любіцель. Музыканты-любіцелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катры́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе металічнай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

◊

Завесці катрынку (разм., неадабр.) — пачаць дакучлівую размову, гаварыць адно і тое ж.

|| прым. катры́начны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арке́стр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць музычных інструментаў для выканання музычных твораў; калектыў музыкантаў, якія разам выконваюць твор на розных інструментах.

Духавы а.

Струнны а.

2. Месца ў тэатры перад сцэнай, дзе знаходзяцца музыканты.

|| прым. арке́стравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катры́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Пераносны механічны арган у выглядзе невялікай скрынкі, на якім ігралі вандроўныя музыканты.

•••

Завесці катрынку гл. завесці.

[Ад назвы фр. песенькі «charmante Catherine», якая выконвалася на гэтым інструменце.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыгра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Дасягнуць зладжанасці ў сумеснай ігры. Музыканты так сыграліся і так хвацка рэзалі, што трудна было стрымацца, каб не паддацца чарам музыкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)