мужы́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мужы́чы мужы́чая мужы́чае мужы́чыя
Р. мужы́чага мужы́чай
мужы́чае		 мужы́чага мужы́чых
Д. мужы́чаму мужы́чай мужы́чаму мужы́чым
В. мужы́чы (неадуш.)
мужы́чага (адуш.)		 мужы́чую мужы́чае мужы́чыя (неадуш.)
мужы́чых (адуш.)
Т. мужы́чым мужы́чай
мужы́чаю		 мужы́чым мужы́чымі
М. мужы́чым мужы́чай мужы́чым мужы́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мужы́чы мужи́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мужы́чы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да мужыка, належыць мужыку (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мужы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Селянін (уст.).

2. Тое, што і муж (у 1 знач.; разм.).

3. Аб грубым нявыхаваным чалавеку (разм.).

|| памянш.-ласк. мужычо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).

|| прым. мужы́цкі, -ая, -ае (да 1 знач.) і мужы́чы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мужи́цкий уст. мужы́цкі, мужы́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сялянскі; мужычы (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)