мудурава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
мудуру́юся |
мудуру́емся |
| 2-я ас. |
мудуру́ешся |
мудуру́ецеся |
| 3-я ас. |
мудуру́ецца |
мудуру́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
мудурава́ўся |
мудурава́ліся |
| ж. |
мудурава́лася |
| н. |
мудурава́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
мудуру́йся |
мудуру́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
мудуру́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Мудурава́цца 1 ’круціць, фінціць, фанабэрыцца’, мудурава́ць ’трымаць у дысцыпліне’, ’вучыць паводзіць сябе прыстойна’ (Нас.). Да муду́р (гл.).
Мудурава́цца 2 ’хітрыць, прыдумваць’, мудурава́ць ’тс’ (Нас.). Да мудрава́ць (гл.), якое зазнала ўплыў лексем мудурава́цца 1, муду́р (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)