мудро́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мудро́ны мудро́ная мудро́нае мудро́ныя
Р. мудро́нага мудро́най
мудро́нае
мудро́нага мудро́ных
Д. мудро́наму мудро́най мудро́наму мудро́ным
В. мудро́ны (неадуш.)
мудро́нага (адуш.)
мудро́ную мудро́нае мудро́ныя (неадуш.)
мудро́ных (адуш.)
Т. мудро́ным мудро́най
мудро́наю
мудро́ным мудро́нымі
М. мудро́ным мудро́най мудро́ным мудро́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мудро́ны разг. мудрёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мудро́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і мудрагелісты. — Ну што, не вельмі мудроная гэтая самая квадратна-гнездавая пасадка? — спытала дзяўчына. Стаховіч. Мне давялося быць сведкам .. даволі мудроных камбінацыя, народжаных практычнай думкай маёра. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мудроны ’мудрагелісты’ (ТСБМ). З рус. мудрёный ’тс’ < ст.-рус. мудреный, мудренъ. Да му́дры1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мудрёный

1. (странный) дзі́ўны; (непонятный) незразуме́лы;

мудрёный челове́к дзі́ўны (незразуме́лы) чалаве́к;

мудрёное де́ло дзі́ўная спра́ва;

ничего́ мудрёного нічо́га дзі́ўнага;

2. (замысловатый) хі́тры, мудраге́лісты, разг. мудро́ны; (трудный) ця́жкі; (сложный) склада́ны;

мудрёная шту́чка хі́трая (мудраге́лістая, мудро́ная) шту́чка;

мудрёный узо́р склада́ны ўзор;

мудрёная зада́ча ця́жкая (склада́ная) зада́ча;

у́тро ве́чера мудрене́е посл. пераначу́ем — бо́лей пачу́ем.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)