мо́чкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́чкавы мо́чкавая мо́чкавае мо́чкавыя
Р. мо́чкавага мо́чкавай
мо́чкавае		 мо́чкавага мо́чкавых
Д. мо́чкаваму мо́чкавай мо́чкаваму мо́чкавым
В. мо́чкавы (неадуш.)
мо́чкавага (адуш.)		 мо́чкавую мо́чкавае мо́чкавыя (неадуш.)
мо́чкавых (адуш.)
Т. мо́чкавым мо́чкавай
мо́чкаваю		 мо́чкавым мо́чкавымі
М. мо́чкавым мо́чкавай мо́чкавым мо́чкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мо́чкавы анат. мо́чковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́чкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мо́чкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)