мо́чаны, -ая, -ае.

Прыгатаваны шляхам мачэння.

Мочаныя яблыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́чаны мо́чаная мо́чанае мо́чаныя
Р. мо́чанага мо́чанай
мо́чанае		 мо́чанага мо́чаных
Д. мо́чанаму мо́чанай мо́чанаму мо́чаным
В. мо́чаны (неадуш.)
мо́чанага (адуш.)		 мо́чаную мо́чанае мо́чаныя (неадуш.)
мо́чаных (адуш.)
Т. мо́чаным мо́чанай
мо́чанаю		 мо́чаным мо́чанымі
М. мо́чаным мо́чанай мо́чаным мо́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мо́чаны мо́чаная мо́чанае мо́чаныя
Р. мо́чанага мо́чанай
мо́чанае		 мо́чанага мо́чаных
Д. мо́чанаму мо́чанай мо́чанаму мо́чаным
В. мо́чаны (неадуш.)
мо́чанага (адуш.)		 мо́чаную мо́чанае мо́чаныя (неадуш.)
мо́чаных (адуш.)
Т. мо́чаным мо́чанай
мо́чанаю		 мо́чаным мо́чанымі
М. мо́чаным мо́чанай мо́чаным мо́чаных

Кароткая форма: мо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́чаны

1. прич. мо́ченный; см. мачы́ць;

2. прил. мочёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мачыць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны шляхам мачэння. Мочаныя яблыкі. Мочаны гарох. □ На стале ў нас акрамя хлеба было ўсё: печанае сала, .. параная бульба, кіслыя гуркі, мочаныя падсалоджаныя брусніцы. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́ченный мо́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́чённый мо́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак.

1. гл. мачыць.

2. што і чаго. Нарыхтаваць мачэннем.

Н. яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мачы́ць, мачу́, мо́чыш, мо́чыць; мо́чаны; незак.

1. каго-што. Рабіць мокрым, вільготным.

Дождж мочыць збожжа.

2. што. Трымаць што-н. у чым-н. вадкім, прамочваць, насычаць вадкасцю, каб надаць адпаведныя якасці, уласцівасці.

М. лён.

|| зак. замачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны і намачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; наз. замо́чванне, -я, н. (да 2 знач.), замо́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (да 2 знач.) і мачэ́нне, -я, н. (да 2 знач.).

|| прым. мачы́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падмачы́ць, -мачу́, -мо́чыш, -мо́чыць; -мо́чаны; зак., каго-што.

Даць падмокнуць.

П. паперу.

◊

Падмачыць рэпутацыю — знізіць чый-н. аўтарытэт, выставіць з нядобрага боку.

|| незак. падмо́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)