мотало́дка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мотало́дка |
мотало́дкі |
| Р. |
мотало́дкі |
мотало́дак |
| Д. |
мотало́дцы |
мотало́дкам |
| В. |
мотало́дку |
мотало́дкі |
| Т. |
мотало́дкай
мотало́дкаю |
мотало́дкамі |
| М. |
мотало́дцы |
мотало́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мотало́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Маторная лодка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мотоло́дка мотало́дка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)